- Επαγγελματίας αθλητής ή ερασιτέχνης επαγγελματίας;
- Πρόληψη! Πρόληψη! Πρόληψη!
- Η δική μας προσέγγιση
Πολλές φορές οι αθλητές συνδυάζουν την επαγγελματική δραστηριότητα με το hobby τους με αποτέλεσμα το τελευταίο να μετατρέπεται σε επάγγελμα. Οι περιπτώσεις όπου συναντάμε κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ αθλητισμού και επαγγελματικής δραστηριότητας είναι πολλές. Ο εργασιακός χρόνος για παράδειγμα, εκτός συγκεκριμένων περιπτώσεων, είναι τουλάχιστον διπλάσιος του χρόνου που αφιερώνεται κατά μέσον όρο για τις καθημερινές αθλητικές δραστηριότητες. Παρόλα αυτά κοινό χαρακτηριστικό και των δύο είναι η σωματική καταπόνηση. Το παράδοξο όμως είναι πως ενώ ο επαγγελματίας αθλητής για να προετοιμαστεί για την καθημερινή του προπόνηση φροντίζει την διατροφή του, τις ώρες ξεκούρασης, την πνευματική του ισορροπία και γενικότερα προστατεύει το σώμα του προκειμένου να μπορέσει να αποδώσει το μέγιστο δυνατό, ο επαγγελματίας κομμωτής, γραφίστας, ζωγράφος, φαρμακοποιός κ.α. δεν αντιμετωπίζει το σώμα του με τον ίδιο σεβασμό.
Θα πρέπει ο καθένας μας ξεχωριστά να αναρωτηθεί κατά πόσον προστατεύει το σώμα του από τη καθημερινή φθορά προκειμένου να προλαμβάνει τουλάχιστον όσους τραυματισμούς μπορούν να προέλθουν από την υπέρ- χρήση.
Βάσει των προηγούμενων οι πιθανότητες εμφάνισης χρόνιων τραυματισμών (π.χ. carpal tunnel syndrome, οσφυαλγία κ.α.) είναι εξίσου υψηλές και για τον αθλητή του tennis αλλά και για τον κομμωτή που εργάζεται κατά μέσον όρο έξι ώρες την ημέρα. Σε αυτή τη περίπτωση η προληπτική συμβουλευτική φυσικοθεραπεία θα μπορούσε να προετοιμάσει τον εργαζόμενο για τη μείωση των πιθανοτήτων εμφάνισης τέτοιων περιστατικών όπως επίσης και για τη συστηματικότερη αντιμετώπιση τους σε περίπτωση που εμφανιστούν. Συμπερασματικά η παρατήρηση πολλών ασθενών «μα δεν κάνω τίποτα… είμαι όλη μέρα στο γραφείο πως με έπιασε η μέση μου, δεν μπορώ να καταλάβω» θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι άτοπη.
Ερευνητικά αποδεικνύεται πως οι δυνάμεις που εφαρμόζονται κατά τη διάρκεια της καθιστής θέσης στη σπονδυλική στήλη και συγκεκριμένα στην oοσφυϊκή μοίρα είναι τουλάχιστον τριπλάσιες από εκείνες που δεχόμαστε κατά τη διάρκεια του τρεξίματος πράγμα το οποίο και επιβεβαιώνει την ανάγκη να διαμορφώσουμε τις εργασιακές μας συνθήκες εξίσου επαγγελματικά με εκείνες των αθλητών. Μερικά στοιχεία που θα μπορούσαν να ελεγχθούν και να προσαρμοστούν σύμφωνα με τις ατομικές μας ιδιαιτερότητες είναι η εργονομία του εργασιακού περιβάλλοντα χώρου, οι ασκήσεις σταθεροποίησης της σπονδυλικής στήλης αλλά και η συστηματική εφαρμογή αθλητικού προγράμματος γενικής φυσικής κατάστασης προσαρμοσμένο στις απαιτήσεις τις εργασίας μας.
